مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بودپیوندها
دستهها
ابر برجسب
گلهای تازه برگ سبز برنامه های خصوصی خصوصی موسیقی ایرانی گلهای رنگارنگ مصاحبه پاسداشت یک شاخه گل دل انگیزان جشن هنر شیرازبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آبان 1393 4
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 5
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 2
- بهمن 1392 1
- دی 1392 4
- آذر 1392 3
- مهر 1392 7
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 1
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 3
- دی 1391 4
- آبان 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 9
- خرداد 1391 7
- اردیبهشت 1391 10
- فروردین 1391 4
- اسفند 1390 21
- بهمن 1390 26
- دی 1390 37
آمار : 206689 بازدید
Powered by Blogsky
برگ سیز
اواز: محمودی خوانساری
کلام: حضرت حافظ
همنوازان: احمد عبادی/مهدی خالدی/لطف الله مجد/حبیب الله بدیعی
اهنگ: سگاه
اشعار متن برنامه: عطار/شیخ اجل سعدی/حضرت حافظ/عراقی
گوینده: روشنک
روزگاریست که سودای بتان دین من است
غم این کار نشاط دل غمگین من است
دیدن روی تو را دیده جان بین باید
وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است
یار من باش که زیب فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین من است
تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است
دولت فقر خدایا به من ارزانی دار
کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است
واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش
زان که منزلگه سلطان دل مسکین من است
یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین من است
حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان
که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است
محسن
پنج‌شنبه 15 دی‌ماه سال 1390 ساعت 02:42
درود محسن جان
این کار شما بسیار بسیار بزرگ و ارزشمندست
امیدوارم این زحماتی که امثال شما بزرگواران می کشید از خاطرها فراموش نشود...اینها یادگاران آن عاشقان رفته اند و این امانت را چه امانتداری سزاوارتر از عاشقان دلسوزی چون شما دوستان هنرشناس.بواقع بی نظیر است این اقدام.جای خالی چنین تارنگاری در دل دوستداران استاد عشق محمودی خوانساری از مدتها پیش احساس میشد که دست تقدیر این سعادت رو نصیب شما انسان دلسوخته وارسته کرد...پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد
درودبرشما جناب باران عزیز
سپاس از بزرگواری شما یار همراه وهمدل
ادای دین کوچکی بود به سهم خود برای دلخسته ای که قدرش را ندانستیم هنرمند دلسوخته ای که هیچگاه هنرش را که ودیعه خداوندی بود به بهای اندکی نفروخت وانچه افرید با عشق افرید که خود عاشقی والا بود در نهایت بزرگی.
امید دارم با همراهی شما سروران بتوانم شایسته نام وجایگاهش در پهنه موسیقی ایرانزمین قدمی هر چند کوچک برای زنده نگهداشتن یاد او بردارم.
درود
ببین مرد تو چقدر داری زحمت میکشی.چند سال پیش یه وبلاگ درست کرده بودند خوب هم بود.اما الان شاید ۲ سال هست که خبری دیگه نیست.
من تشکر میکنم ازت.خیلی حرکت شایسته و مناسبی بود.
الان اینجا که هستم یادم اومد بگم آوازی از دلکش هست که با اسداله ملک اجرا کرده بود.من صفحه گرامش رو دارم ولی باز این آواز پیدا نمیشه خیلی هم زیباست.
با شعر معروف حافظ
معاشران گره از زلف یار باز کنید.شبی خوشست بدین قصه اش دراز کنید
در مایه سه گاه اجرا شده.من فکر میکنم مربوط به برنامه موسیقی ایرانی باشه ولی تابحال دیگه جایی پیدا نکردم این آواز رو
بعد یک آواز دیگری هم هست که باز اسداله ملک اجرا کرده با گلپا به نام گفتی شتاب رفتن من از برای توست.که این آواز در سه گاه و مخالف هست و با یه پیش درآمد کوتاه و قشنگ اسداله ملک شروع میکنه.البته این آواز رو خیلی غیر رسمی در دستگاههای دیگه هم خونده اما اصل این آواز همین اجراست که متاسفانه باز هم نایابه و البته خوشبختانه در صفحه گرام دارم ولی این اجرا در دوران خودش بسیار زیاد معروف شد و واقعا هم قشنگ هست
اگر داشتید این ها رو لطفا ابتدا برای من بفرستید که به مناسبت خاصش من بتونم در اختیار بقیه بذارم و بعد هم در آرشیو شما میمونه دیگه طبیعتا
این همه اجرا از اسداله ملک همه از بین رفته و چیزی الان نمونده غیر از سولو نوازی که بعد از انقلاب منتشر شد.
درود بر هنرمند عزیز نادر بزرگوار وگرامی
وظیفه بود نادرجان خیلی وقت بود دوست داشتم اینکار را انجام دهم ولی به جهاتی تعلل کردم.
نادرجان محمودی هنرمندی بود که در حقش بسیار جفا رفته است .
امید دارم با یاری شما یاران همراه بتوانم یاد ونام این هنرمند دلسوخته ومظلوم را به شایستگی گرامی بدارم.
در مورد برنامه ها هم به دیده منت امید که در اختیار داشته باشم که شرمنده شما نشوم.
نادر جان بدون اغراق وگزافه گویی این مطلب را عرض کنم از پشت این قاب شیشه ای واینهمه کابل نمی توان احساس را بیان نمود ولی همواره وقتی اسمی از شما به میان می اید نام استاد بی بدیل ملک بر ذهن من تداعی می شود که میدانم او هم عاشق دلسوخته ای بود و هیچگاه به انچه شایسته مقام وجایگاهش بود نرسید وبسیار مظلوم بود.
یادش همواره گرامی باد.
از شما هم بی نهایت برای همه محبت ها وبزرگواری ها سپاسگزارم.